The Orb: Adventures Beyond the Ultraworld Verkouden, pluizige wolkjes in een rechtszaak
Space meets Earth. Welcome. The Orb’s avonturen voorbij de Ultrawereld
beginnen nu. Nou… eigenlijk niet. Ze beginnen eigenlijk al in 1979. Alex
Paterson werd door zijn oude schoolvriend Martin “Youth” Glover uitgenodigd
mee te gaan als drum roadie met de band Killing Joke. Daarbij werd hij
talentontdekker voor hun net verworven label E.G. Records. Kenners kennen
dat als het voormalige thuishonk vanonder andere Brian Eno en Penguin Café
Orchestra. Tijdens de tour verzamelde Paterson massa’s platen en tapes uit
de Chicago House Scene. Later ontmoette hij via Youth muzikant en grafisch
ontwerper Jimmy Cauty en zo begon het trio The Orb. De naam kwam uit Woody
Allen’s komische science fiction film Sleeper, waarin een ‘spherical
orgasmatron’ voorkomt genaamd The Orb.
De muziek van The Orb kwam voor velen gelijk een Alien uit de ruimte,
maar als je de geschiedenis van de heren kent, kom je flarden Eno al dan
niet met David Byrne (My Life in the Bush of Ghosts), Holger Czukay (Can,
specifiek zijn Movies zijn soloplaat), maar ook Steve Hillage (specifiek
Rainbow Dome Musick), Cluster en Tangerine Dream aan de ene kant en Lee
“Scratch” Perry, en King Tubby (dub Giants) aan de andere kant. Voeg dat
samen en je hebt: The Orb.
In 1990 nam Paterson, LX genaamd, twee weken vrij en mixte het eerste
album: The Orb’s Adventures Beyond the Ultraworld. Het avontuur begint
meteen met Little Fluffy Clouds. Op een sample van Steve Reich door Youth
praat Rickie Lee Jones in een sample over de wolken uit haar jeugd. Het
wordt een hit. Probleem: Rickie was toen erg verkouden en is niet blij met
dit nummer. Een rechtszaak volgt om een en ander te regelen. Jammer, op zo’n
stem alleen al zou je verliefd worden, maar als ze gaan dreigen…
Via Earth en de diverse ruimtevaartprojecten komen we bij Supernova at the
End of the Universe met als speciale gasten Steve Hillage en diens vrouw
Miquette Giraudy. Stukken van hun plaat Rainbow Dome Musick, een van de
allereerste ambient platen, siert de achtergrond van dit nummer. Via Pink
Floyd, er ligt steeds een visuele link, Battersea Power Station, gaat de
reis naar the Back Side of the Moon. Het eerste eindstation in de
Ultrawereld zijn de Spanish Castles in Space. Een track met Spaanse
invloeden en stukken Apollo van Eno en gastster Guy Pratt (de bassist van
een Pink Floyd reïncarnatie). Op disc twee vervolgen we de reis met
Perpetual Dawn. Het nummer werd in 1991 geremixt voor single en een
‘smash-hit’ in Engeland. Dat brengt ons via The Fourth DImension naar de
Outlands en Star 6 & 7 8 9 met authentieke Engelse buitentuingeluiden. We
naderen het eind van de reis met een van de langste titels ooit: A Huge Ever
Growing Pulsating Brain that Rules from the Centre of the Ultraworld. Het
stuk begint met golven en groeit uit tot een minutenlange reis in een reis.
Minnie Ripperton (Loving You) zwaait ook nog even. Elektronica, samples
enzovoort.
Deze twee discs met avonturen zorgen voor een exclusieve trip die je niet
nog snel vergeet. Dat maakt Adventures tot een zeer bijzondere set, uniek in
geluid en aanpak. Als je behoefte hebt aan avonturen hoef je niet per se de
deur uit, een cd opzetten kan al voldoende zijn als er dan maar geen
pluizige wolkjes overzweven.