Example
The Orb: Adventures Beyond the Ultraworld
Verkouden, pluizige wolkjes in een rechtszaak

#

Space meets Earth. Welcome. The Orb’s avonturen voorbij de Ultrawereld beginnen nu. Nou… eigenlijk niet. Ze beginnen eigenlijk al in 1979. Alex Paterson werd door zijn oude schoolvriend Martin “Youth” Glover uitgenodigd mee te gaan als drum roadie met de band Killing Joke. Daarbij werd hij talentontdekker voor hun net verworven label E.G. Records. Kenners kennen dat als het voormalige thuishonk vanonder andere Brian Eno en Penguin Café Orchestra. Tijdens de tour verzamelde Paterson massa’s platen en tapes uit de Chicago House Scene. Later ontmoette hij via Youth muzikant en grafisch ontwerper Jimmy Cauty en zo begon het trio The Orb. De naam kwam uit Woody Allen’s komische science fiction film Sleeper, waarin een ‘spherical orgasmatron’ voorkomt genaamd The Orb.

De muziek van The Orb kwam voor velen gelijk een Alien uit de ruimte, maar als je de geschiedenis van de heren kent, kom je flarden Eno al dan niet met David Byrne (My Life in the Bush of Ghosts), Holger Czukay (Can, specifiek zijn Movies zijn soloplaat), maar ook Steve Hillage (specifiek Rainbow Dome Musick), Cluster en Tangerine Dream aan de ene kant en Lee “Scratch” Perry, en King Tubby (dub Giants) aan de andere kant. Voeg dat samen en je hebt: The Orb.

In 1990 nam Paterson, LX genaamd, twee weken vrij en mixte het eerste album: The Orb’s Adventures Beyond the Ultraworld. Het avontuur begint meteen met Little Fluffy Clouds. Op een sample van Steve Reich door Youth praat Rickie Lee Jones in een sample over de wolken uit haar jeugd. Het wordt een hit. Probleem: Rickie was toen erg verkouden en is niet blij met dit nummer. Een rechtszaak volgt om een en ander te regelen. Jammer, op zo’n stem alleen al zou je verliefd worden, maar als ze gaan dreigen…
Via Earth en de diverse ruimtevaartprojecten komen we bij Supernova at the End of the Universe met als speciale gasten Steve Hillage en diens vrouw Miquette Giraudy. Stukken van hun plaat Rainbow Dome Musick, een van de allereerste ambient platen, siert de achtergrond van dit nummer. Via Pink Floyd, er ligt steeds een visuele link, Battersea Power Station, gaat de reis naar the Back Side of the Moon. Het eerste eindstation in de Ultrawereld zijn de Spanish Castles in Space. Een track met Spaanse invloeden en stukken Apollo van Eno en gastster Guy Pratt (de bassist van een Pink Floyd reïncarnatie). Op disc twee vervolgen we de reis met Perpetual Dawn. Het nummer werd in 1991 geremixt voor single en een ‘smash-hit’ in Engeland. Dat brengt ons via The Fourth DImension naar de Outlands en Star 6 & 7 8 9 met authentieke Engelse buitentuingeluiden. We naderen het eind van de reis met een van de langste titels ooit: A Huge Ever Growing Pulsating Brain that Rules from the Centre of the Ultraworld. Het stuk begint met golven en groeit uit tot een minutenlange reis in een reis. Minnie Ripperton (Loving You) zwaait ook nog even. Elektronica, samples enzovoort.

Deze twee discs met avonturen zorgen voor een exclusieve trip die je niet nog snel vergeet. Dat maakt Adventures tot een zeer bijzondere set, uniek in geluid en aanpak. Als je behoefte hebt aan avonturen hoef je niet per se de deur uit, een cd opzetten kan al voldoende zijn als er dan maar geen pluizige wolkjes overzweven.

 
tekst: Paul Lemmens, december 2012
plaatjes: © Big Life/Universal